اهمیت مستقل بازی کردن کودکان

آزادی عمل در بازی

مستقل بازی کردن کودکان مزیت های بسیاری دارد. بگذارید کودکان کودکی کنند، آزادی عمل داشته باشند و تجربه کنند تا بیاموزند. برخی کودکان به اندازه کافی وقت آزاد و محیط مناسب برای تنهایی بازی کردن با خودشان را ندارند. وقت ‌هایی هست که کودکان به جای این که با بچه های دیگر بازی کنند و در یک تیم هدایت شوند و یا سرگرم بازی های ویدیوئی شوند نیاز دارند از تخیل خود استفاده کنند و از فعالیت ‌های فیزیکی لذت ببرند. بازی های فردی ساده و بدون ساختار تا حد زیادی در رشد ذهنی کودک تاثیر مثبت دارند.

بازی کردن برای رشد کودکان ضروری است زیرا به به بهزیستی شناختی، جسمی، اجتماعی و عاطفی کودکان و نوجوانان کمک می کند. بازی به حدی برای رشد کودک اهمیت دارد که توسط سازمان ملل متحد به عنوان حق اساسی هر کودک شناخته شده است. اما با وجود تمام فعالیت ‌های ساختار یافته و برنامه ‌ریزی ‌شده توسط والدین و محیط آموزشی، برخی از آن ‌ها بدون هیچ فرصت واقعی برای بازی بزرگ می شوند. حتی وقتی به آن ها آزادی عمل در بازی داده می شود، ممکن است پس از شرکت در فعالیت های سازماندهی شده بسیار خسته تر از این باشند که بتوانند به تنهایی در حال و هوای خود بازی کنند. مقاله اهمیت بازی های نمایشی را بخوانید. 

بسیاری از والدین معتقدند که باید دائما با فرزندشان وقت بگذرانند اما این ذهنیت، فرصتی برای آرامش آن ها فراهم نمی‌ کند و باعث ایجاد استرس در کودکان می‌شود. در واقع، تشویق کودک به بازی مستقل و آموزش تنهایی بازی کردن به او، یکی از بهترین هدایایی است که می ‌توانید به فرزندتان بدهید. در کنار مواردی که به آن اشاره کردیم، محدودیت فضا در محیط خانه، خطرات و حساسیت والدین در مورد بازی در محیط خارج از منزل، گسترش استفاده از بازی ها و رسانه های الکترونیکی و محدودیت های ناشی از همه گیری کرونا دست به دست هم می دهند تا کودکان زمان کم تری برای خودشان داشته باشند.

اهمیت مستقل بازی کردن

تنهایی بازی کردن به کودکتان کمک می‌ کند مهارت ‌های متعددی را یاد بگیرد چه در گروه‌ های کوچک و چه در گروه‌ های بزرگ بتواند خوشحال باشد. پیتر گری، استاد روانشناسی کالج بوستون، در مجله آمریکایی بازی، نوشت: «کودکان به طور غریزی بازی کردن را دوست دارند و با این نیاز چشم به دنیا باز می کنند. بچه ها هر کجا که بتوانند، تنهایی بازی می کنند.» در نیم قرن گذشته شاهد کاهش فرصت بازی بچه ها بوده ایم. تعیین دقیق این اتفاق دشوار است که چقدر فرصت برای بازی مستقل واقعی کاهش یافته است. اگرچه محققین معتقدند که این کاهش ادامه دار بوده و منجر به پیامدهای منفی پایدار در رشد کودکان شده است. در همان مقاله دکتر گری توضیح داده است که چگونه کمبود بازی بر رشد عاطفی تأثیر می گذارد و منجر به افزایش اضطراب، افسردگی و مشکلات توجه و خود کنترلی می شود. این استاد دانشگاه افزود: «بدون بازی، جوانان نمی توانند مهارت های اجتماعی و عاطفی لازم برای رشد روانشناختی سالم را کسب کنند.»

ممکن است از قبل احساس کرده باشید که فرزند شما پر از تخیل است. کمی صبر کنید، فاصله بگیرید و اجازه بدهید فرزندتان تنهایی بازی کند. تنهایی بازی کردن باعث می‌ شود کودک احساسی قوی از استقلال پیدا کند. در این صورت او احساس می‌ کند که همیشه مجبور نیست در کنار فرد یا گروهی دیگر باشد. این استقلال اجتماعی به فرزندتان کمک می‌ کند که در هر شرایطی راحت باشد. کودک وقتی با دیگران بازی می‌‌ کند، در حال تعامل با آن‌ ها ممکن است عصبانیت را تجربه کند. در مقابل، تنهایی بازی کردن برای بچه‌ ها احساس آرامش به همراه دارد. اگر کودکی دارید که هنوز مدرسه نرفته است، احتمالا شما اولین همبازی او هستید. اگر گاهی از او فاصله بگیرید و بگذارید کودک به صورت مستقل بازی کند، به او این پیام را می‌ دهید که همیشه قرار نیست از نظر فیزیکی کنارش باشید.

آنچه کارشناسان درباره اهمیت مستقل بازی کردن می گویند

در یک گزارش ویژه در مورد بازی، آکادمی پزشکی اطفال آمریکا (AAP) شماری از مزایای تنهایی بازی کردن کودکان را ذکر کرده است:

• مستقل بازی کردن به کودکان امکان می‌ دهد تا از خلاقیت خود استفاده کرده و قوه تخیل خود و دیگر نقاط قوت خود را توسعه دهند.
• بچه ها را تشویق می کند تا با جهان اطراف خود تعامل داشته و آن را کشف کنند.
• کمک به کودکان برای تطبیق با مدرسه و افزایش آمادگی یادگیری، رفتار یادگیری و مهارت‌ های حل مساله
• به کودکان یادگیری و تمرین خود تنظیمی را آموزش می دهد.
• به کودکان کمک می کند مهارت های تصمیم گیری را تقویت کنند.
• به کودکان آموزش می دهد که به صورت گروهی کار کنند، بنابراین آن ها یاد می گیرند که مشکلاتشان را به اشتراک بگذارند و حل کنند.

البته به تنهایی بازی کردن به شدت برای آن ها سرگرم کننده است و تمام این دویدن، دوچرخه سواری و پریدن بچه ها اغلب به ساختن بدن سالم کمک می کند. با توجه به روند افزایش وزن کودکان و تغذیه نامناسب، این یک مزیت قابل توجه است.

بازی کودک محور

کودکان یاد می‌گیرند چطور ترس، عصبانیت و دیگر احساسات را هنگام بازی کنترل کنند. بازی به آن ها می آموزد که چگونه می توانند کنترل عاطفی را در شرایط تهدید آمیز و واقعی حفظ کنند.
یک مداخله (منظور دخالت درمانی روانشناس است) بازی محور برای تقویت مهارت های بازی اجتماعی کودکان دچار بیش فعالی (ADHD)، نتایج قابل توجهی را به همراه داشته است. این مداخله با نظارت والدین اما به صورت بازی های مستقل به اجرا درآمد. این بازی ها بین کودکان، والدینشان، دوستان انتخابی کودک و والدین آن دوست های انتخابی انجام شد. نتایج به طرز چشمگیری از موفقیت این بازی ها در تقویت مهارت های اجتماعی کودک خبر می داد.

به خاطر داشته باشید اگر چه بازی های مستقل توسط بزرگسالان کنترل نمی شوند اما این بدان معنا نیست که شما نباید هنگام بازی بر کودکان خود نظارت داشته باشید، به خصوص اگر آن ها در خارج از خانه بازی می کنند. کودکان دوست دارند بدانند که در زمان احتیاج، ما در کنار آن ‌ها هستیم. اما تنهایی بازی کردن به کودکان یاد می ‌دهد که بتوانند خودشان را آرام کنند. در این صورت آن ‌ها یاد می‌ گیرند که در عین حال که بر روی والدین خود حساب باز می‌ کنند، بتوانند به درون خود هم نگاه کنند تا مسائل ‌شان را حل کنند. وقتی کودک بداند که تنها بازی کردن تنها بخشی از فعالیت های روزانه است، جدا شدن از شما برای او به منظور بازی کردن مستقلانه راحت ‌تر خواهد بود.

چه بازی هایی بازی مستقل حساب می شوند؟

بازی مستقل شامل هر نوع فعالیت بدون ساختار است که کودکان را تشویق می کند تا از تخیل خود استفاده کنند، مانند بازی با بلوک ها، عروسک ها و ماشین های اسباب بازی. این بازی شامل اکثر اسباب بازی های الکترونیکی نمی شود. این نوع آزادانه بازی کردن راه خوبی برای برآورده کردن نیازهای روزمره فیزیکی آن ‌ها است. کودکان نوپا عاشق وسایلی هستند که اسباب ‌بازی نیستند. پس بهتر است از اسباب ‌بازی برای این کار استفاده نکنید و به جای آن اشیاء واقعی را در اختیار فرزندتان قرار دهید. کودکان عاشق وسایلی مثل قابلمه، تابه و ظروف هستند و می‌ توانند ساعت ‌ها با این وسایل سرگرم شوند. از بازی های دیگر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• شن بازی و بازی با خاک و برف
• بازی با بادکنک
• خط خطی کردن کاغذ
• صحبت کودک با خود یا بازی های نمایشی
• طراحی، رنگ آمیزی، نقاشی، برش و چسباندن با وسایل هنری (کلاژ)
• بازی با تجهیزات زمین بازی، بالا رفتن، تاب خوردن، دویدن
• خواندن و نگاه کردن به کتاب‌ هایی که از آن لذت می‌ برند، نه به عنوان بخشی از تکلیف یا مطالعه

برخی از بهترین تعاملات بین والدین و کودکان نیز در زمان استراحت اتفاق می ‌افتد. همکاری زمان آشپزی کردن، کار بر روی یک سرگرمی یا پروژه هنری، با هم ورزش کردن، و یا حتی صحبت کردن راه‌ های خوبی برای پیوند دادن است که به هزینه یا برنامه ‌ریزی دقیق نیاز ندارند. به یاد داشته باشید، فعالیت ‌ها نباید گران و یا هیجان ‌انگیز و خاص باشند بلکه مهم این است در دسترس و همراه با خلاقیت باشند.