بازی کردن بیرون برای بچه‌ها مزایای فراوانی دارد. بچه‌ها در فضای باز از نظر جسمی فعال بوده، ماجراجو وغالبا اجتماعی نیز هستند. هوای تازه و ویتامین D دریافت می‌نمایند. بازی کردن در طبیعت به کاهش استرس و بهبود خلق کودکان کمک می‌نماید و آنها را آماده می‌کند تا بتوانند تکالیف خود را انجام دهند و حتی بهتر بخوابند. حتی دوره‌های کوتاه ورزش با شدت کم تا متوسط می‌تواند به جلوگیری از افزایش وزن بچه‌ها کمک کند.پس بازی در فضای باز مهم است. اما گاهی اوقات ایجاد انگیزه در بچه‌ها برای شروع کار دشوار است. با این ایده‌ها جذابیت سرگرمی و جست‌وخیز فعال را -چه در حیاط خانه خود یا در پارک افزایش دهید.
با یک دوست تماس بگیرید
غالبا اگر بچه‌ها با سایر کودکان باشند، بیشتر سرگرم می‌شوند و برای بیرون بازی کردن تمایل بیشتری خواهند داشت. سایر کودکان می‌تواند به معنای خواهر و برادرها، همسایه‌ها، دوستان مدرسه یا هم‌تیمی‌ها باشد (که برای پیوند تیمی هم عالی است!). اگر بچه‌ها به زمان بازی فعال نیاز دارند و شما قادر نیستید همبازی آنها باشید، حتی می‌توانید یک بچه‌نگهدار یا پرستار بچه استخدام کنید.سعی کنید با والد دیگری همکاری کنید تا در پارک یا حیاط شخص دیگر، به نوبت بر کار کودکان نظارت کنید.
ترغیب‌کننده باشید
اگر سگ دارید، به عشق فرزندتان نسبت به حیوان خانگی‌اش متوسل شوید و از او بخواهید او را بیرون ببرد و با آن بازی کند. توپی را پرت کنید، پیاده‌روی کنید یا بازی تعقیب و گریز انجام دهید. حتی خوکچه‌های هندی و خرگوش‌های خانگی نیز می‌توانند (در یک محوطه بزرگ و محصور شده) بیرون بروند و از هوای تازه و فضای سبز لذت ببرند.
پیگیری کنید
آیا فرزند شما ردیاب تناسب اندام دارد؟ در این صورت او قدم‌ها و فعالیت‌های بسیار بیشتری را در خارج از خانه انجام خواهد داد. از او بپرسید امروز چند قدم برداشته و فکر می‌کند چند قدم می‌تواند بردارد. یک دور گردش در حیاط یا اطراف بلوک چند قدم است؟
مجهز باشید
روی تعدادی از اسباب بازی‌های ترغیب‌کننده در فضای باز سرمایه‌گذاری کنید که بچه‌ها را از نمایشگرها دور می‌کنند و به دل دنیا می‌برند. متخصصین اطفال ترامپولین را توصیه نمی‌کنند، اما بچه‌ها از هر چیزی که چرخ داشته باشد، پرتاب کردنی باشد یا آب داشته باشد، لذت زیادی خواهند برد! اگر بخواهند از جایی بالا بروند یا بپرند، چوب پای فنردار (جستونک) یا بست‌های کوهنوردی که به درخت متصل شده باشند، چطور است؟ خطر سرگرم‌کننده است و به بچه‌ها کمک می‌کند که انعطاف‌پذیرتر و خلاق‌تر شوند و اعتمادبه‌نفس بیشتری داشته باشند.
به چالش بکشید
فرزندتان را به رقابت دعوت کنید (اگر رقابتی است). این رقابت می‌تواند مسابقه دوچرخه‌سواری در اطراف بلوک، بازی HORSE (نوعی بازی با توپ بسکتبال) یا بدمینتون و یا پرش از میدان موانع به انتخاب خود کودک باشد. اگر ترجیحتان این است که با یکدیگر رقابت نکنید، از او بخواهید به شما کمک کند که چیز جدیدی یاد بگیرید؛ مثلا یک بازی که در مدرسه انجام می‌دهد یا ورزشی که بهتر از شما آن را بلد است.
فعالیت‌های داخل خانه را به بیرون از خانه بیاورید
با تغییر دادن مکان، فعالیت‌های معمولی را کمی ویژه‌تر کنید. از بچه‌ها دعوت کنید که بیرون، در پاسیو یا روی میز پیک‌نیک، غذا بخورند و یا تکالیف خود و حتی بازی‌های رومیزی را انجام دهند. در نهایت ممکن است ترغیب شوند و از جای خود برخیزند و فعالانه بازی کنند (حتی اگر صرفا برای فاصله گرفتن از مسأله‌های ریاضیشان باشد).
ترفندهای قدیمی را به نسل جدید یاد بدهید
وقتی شما بچه بودید، بازی‌ها و ورزش‌های موردعلاقه شما چه بود؟ به قوطی لگد می‌زدید، با چراغ قوه گرگم به هوا بازی می‌کردید یا با دوستانتان قلعه می‌ساختید؟ آیا بیسبال دوستانه و هاکی خیابانی بازی می‌کردید یا در یک دریاچه محلی اسکیت می‌کردید؟ یا پیاده به کاوش در جنگل می‌پرداختید؟ هر چه که بود، اشتیاق دوران کودکی خود را با فرزندانتان به اشتراک بگذارید.
به جست‌وجوی گنج بروید
چه چیزی فریبنده‌تر از جست‌وجوی یک گنجینه دفن شده است؟ اگر بچه‌ها بتوانند جغراگنج بازی کنند یا چند پوکمون بگیرند، بدون معطلی از خانه بیرون می‌زنند. یا اگر به راستی مشتاق هستید، جست‌وجوی گنج را درست در حیاط خود ترتیب دهید.
بازی های شناختی به صورت مشخص با هدف ارزیابی یا تقویت مهارت شناختی کودکان طراحی شده اند و در واقع تمریناتی هستند که به صورت هدفمند و ساختارمند بر پایه نظریه های علوم شناختی و به منظور بهبود عملکردهای مغزی، مهارت ها و توانایی های شناختی به صورت منسجم و منظم مورد استفاده قرار می گیرند.
سرعت عمل، زمان و قدرت تصمیم گیری سریع از مولفه های شناختی هستند که ارزیابی و سنجش آن ها در قالب بازی های کامپیوتری آسان تر و دقیق تر است. ضمن آن که در بازی های کامپیوتری فرد باید برای مراحل مختلف بازی، استراتژی های متفاوتی را پیدا کند و در انتخاب و به کارگیری آن ها در طول بازی منعطف باشد. هماهنگی بین حرکات دست و چشم و دیدن هدف های تصویری و فشردن سریع یک دکمه بر روی صفحه کلید و یا دسته بازی از دیگر مولفه های شناختی است که در قالب بازی های کامپیوتری قابل بهبود است.